Fryma poetike e së dielës me poeten;Teuta SHAQIRAJ

E etur me “lumin “tim

————————————–

Jam rrjedha jote e çmendur në çdo kthesë,

Ha brigjet e tua me gaz e lot.

Gjumin ma trazon në verën e nxehtë,

kur me shira vjeshte gjirin ma gufon.

Unë, shtrati yt i rrjellshëm, ngaherë,

me eshtra pa jetë fshehur nën dhe

Shpirt zhveshur lakuriq, si natën e parë,

të ndaj, si Moisiu lumin Jordan në mes

Zbathur të zhgërryej e të hyj në palcë,

kujtimet ulen përmbi breg si guralecë,

Copëza jete lëvizin si në ekran pa gjak

syri m’u njom e shpirti memec m’u mpak..

Teksa filtroj ledhishten e plogët ,

në sitën e shpirtit që rrjedh ngadalë,

ca degëza atje, nën dritën e mugët

më kujtojne dikë që zgjethëroi kurrë.

Vështrimi më kapi mpleksur nëpër rrënjë,

një zemër guri të zbardhur pa damar,

e marr, e puth, ta ngroh në pëllëmbë

Eh ishte e kotë s’kishte rrahur kurrë.

Qortova vetveten pse, lidhem pas fjalëve,

ç’desha të hyja thellë si në rezonancë,

Jam rrjedh çmendurake që u përkëdhelet ijeve,

lumit të tij, përmes stinëve, si një romance.

Teuta Shaqiraj

/www.qendrapress.com/