Fryma poetike e së dielës me poetin;Gëzim AJGERAJ

Për fjalën

—————————–

Nga shëjtia erdhi fjala

E u bë pjellë e menqurisë

Aty tek shtegu i bardhë

Lum kush e kapi bukurinë

U ngjiz me amështin e mendimit

Lum kush ushqeu dhëntinë

Më e bukura fjalë i preku majat

Më i miri u lëvjerr në një varg

Atë mot e sot

Lum kush i dha gjak e asht mendimit

Më e mira hyri në pavdekësi

Saga e vargut

Burimeve të thella

Të muzës së mendimit

Ia kërkuam frymëzimin

Krojeve të bardha

Të fjalës

I dham jetë vargut

Horizontit të hapsirave

Të guximit

Rritë e kemi

Për dritën e bardhë

Himn i çastit

Nga një gurgullimë

e moqme

na rrodhi menquria

Stina në stinë

dhe mosha në moshë

e poqën mendimin

Drita për të nesërmen

dhe fjala

e gjetën veten në varg

Në mos u zgjofshim nesër

të paktën sot

i ndezëm një kandil vetes

Diku largë

Diku largë përmallimeve

Mallit të stinëve të tua

kam mbledhë udhët e ikjeve

në trastën e vetmisë

dhe sa yt herë kam humber

në vegimet e largësive të tua

kandilat e mos’harrimeve ndezë mi ke

dhe sa herë kthehem

vegime të stinëve tua të ngrohta

harrohemi diku nën hijet e përmallimit

e nëse një ditë

më fton në kthimet e etjeve të mia

merrmë me vete dhe mbathcat

e udhëve të hazdisura

të paktën njëherë

mi thirrë kthimeve

Mos vdis për së gjalli

Në u bëfsh

Bëhu lule

Në frymëzimin e stinës

Në u bëfshë

Bëhu rreze

Të ndriqosh jetën

Kurrë mos u bë

Gjethe e tharë

Në degët e jetës

I vdekur për së gjalli

Mos qofsh kurr

/www.qendrapress.com/