PËR SHPIRTIN TËND-me poetin;Sabit Rrustemi

0

Një mal ëndrrash që i pashë e më ikën

i lashë mënjanë

e kah Ti u nisa

Asnjë shenjë Tënden s’e kisha

pos një portreti shfaqur pas shiut

në murin e kaltërt të shpirtit tim

sa qiellor

sa engjullor

që s’arrihej

s’prekej

vetëm ndjehej e shijohej

si ëndrra më e pafajshme

që shkrihej syve të mi

Udhës

i menduar

duke çarë përmes mjegullës së kësaj fundvjeshte

kërkoja fjalën më të ëmbël të botës

për buzët tua të njoma

e harroja që ajo është puthja

Kur të pashë se si vije drejt meje

me atë qeshje mona lize

dejtë e ngrirë e të paprekur

m’i shkrive

Si një luleborë mes akullnajash mbive

në këmbë më qove edhe njëherë

Ajo shetitore blijsh

ajo aromë e harruar e kohës sime

sakaq u mbush gjethe e lule

e hoje bletësh

Ishte fryma Jote

ajo erë gjallnie që gufonte prej zemrës sate

e i flladiste zjarret e pashuara

hapësirave që ende s’i kishte shkelur këmba Jote

Ishte

po si nuk ishte dhe ajo prekje

ajo etje

drejtë thellësive të këtij Deti nën krahërorë

ku ti noton fshehtas syve të kësaj bote

Ç’të them tjetër

U çmalla si asnjëherë prej kësaj pranie

kësaj muzike hapash

poreve që miklohen e rinohen

falë Teje

Vetëm të shikoj se si vjen

e vjen e vjen

dhe s’e mendoj fare atë çast që të largon

a ikën nga unë

Sa e pandalshme kjo ndjenjë që s’thuhet

e s’lexohet

Se si gufon Etna e shpirtit tim

ky mal i palëkundër që kam për bri

e nisen kah Ti

Dhe nuk i ndal dot

s’kam fuqi

as veten time madje

Gjithçka kam

dashurisë n’prehër ia lë

për shpirtin Tënd

( 19 – 20 dhjetor 2020 )

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *