E diela poetike me poeten:Albina Idrizi

PA TITULL

Ishte një çast, ai

Kur deshta

Të tërhiqem në vete

Si një eklips i papritur

Në zenitin e frymëzimit mbarsë.

U mblodha

Copë-copë nga ti

Dhe lashë pas

Ofshamat gojëhapura

Si tetovazhe

Të klithmave pa zë.

Ktheva në gjymtyrë

Përkëdheljet rrugë-rrugë,

Prej atje ku takoheshin

Horizontet tona

Diku mes qafës dhe gjoksit,

Aty ku, dikur, mbinin

Fusha lulëkuqesh

Në vend të fjalëve.

Shikimet mora

Nga mesballi yt

Dhe i ktheva në sy,

Të thellë, të errët,

Si gropë malli

Që di të krijojë

Mungesa në prani.

Puthjet, ato më të dashurat

Nga nënvetulla yte,

I shkëputa dhe i ktheva

Në buzë

Me shijen e musht

Të një poezie të re.

Ishte një çast, ai

Kur ktheva të gjitha në vete

E nuk dita

Ç’të bëj

Me veten e tepruar.

Nëntor 2020