Disa poezi nga pena e artë e poetes; Bukurie Buçpapaj

0

Dashuri mi hap krahët…

—————————–

Mi hap krahët ti dashuri e pastër

Më perqafo me frymë -engjelli

Të ndiej më thuaj e më afro afër,

Më ledhato , me ëndje si dielli.

Mi hapë krahët, më merr me vete ti

Të fluturojmë̈ mbi male ,oqeane e dete ,

 Të ikim atje në atë̈ ishullin „“dashuri „

“ Të përhumbim në të magjishmet momente.

Ma këput trëndafilin e dashurisë̈

Në bahçen tënde plot me aromë

Më mbulo me petkun e lumturisë̈

Bëjë si ti do, por të ëndërroj, lejomë

Ma hap portën e zemrës tënde

Tek aorta jote ma bëj një skutë

Më mbyll aty brenda me çelës:

E thuaj bindëshëm e mos u tutë.

Këtu për tjetër kënd nuk ka vend.

 Se është e rezervuar vetëm:

Për shpirtin tem.

Bukurie Buçpapaj

———————-

Ç’agim i bukur ndriti sot në Rugovë!

Himni im -Nga Bukurie Buçpapaj

Më thirrën bjeshkët e arta të Rugovës,

 Ndjenjën e bukurisë me vargëzue,

Unë, nusja dardane, Çikë e Tropojës…

Më mbajnë në krahë e në shpirt emocionet:

Duart, zëri më dridhen…,

kur poezinë̈ duhet me këngërue .

Në arenë e në ajri flatrojnë̈ shqiponjat

Na dehin, zemrat e shpirtrat “Luleborat”…

* Bjeshkëve të nalta trimërore të Rugovës

Shkrepëtin e përhapet e madhe drita e jehona,

 Fjalëpoetika lazdrohet në alpe magjike –

 shpirti të Kosovës, I lidh ngushtësisht ,

lashtës trojet e penat tona.

Si vllazni jemi përbashkue, këtu ,

 në nji sofër,

Ne pasardhësit e Naimit, Çajupit, Migjenit e Shkrelit

Shkëlqejnë kudo damarët e Tokës …

Mbi vargje ulen këndshëm ngjyrat e Ylberit…

Sa lezet kanë tingujt, sa lezet shkronjat!….

Në Rugovën buronjë shpërthen apelimi poetik…

Gëzohu, vallëzo, vëlla poet e ti poete motër !

Prurjet e fjalëpoetikës i ngjajnë lumit dallgëshumë,

U ngjajnë shumëngjyrave të Ylberit…

O e lumja unë, O lumi ti, o të lumit ne,

Midis nesh madhështor portreti i Poetit* .

 * Dikur, andërr e pat dhe baba jem,

të shkelte në tokëamblën e Rugovës …

Më pat thanë dhe ma la amanet

Me shkue të paktën njëherë me e kundrue…

“Çika jeme,ma plotëso këtë andërr ,

Se, pa e parë, sytë çilë kanë me më mbetë mue …

* Ai, sot po më vështron nga Qielli,

 Gazmohet për qenien time këtu,

Mbi mua bien rrezet e Diellit,

Amaneti i babës asht realizu…

Sa e sa herë, në tel të sharkisë i knum

Kësaj Kosove martire e djegun flak’…

Ja, pra, sot jam aq e lumtun unë,

Në vend të babës , jam këtu si e tija gjak.

Andaj, mirë se të gjeta Rugovë,

Më prit me mirësi , si më ke pritë 18 vjet më parë,

Kur, unë bija e nanës Shqipëri në Kosovë nuse kam ardhë

E me synim bashkimin e tokës, padrejtësisht ndarë .

* O, lumja, unë , O, lumi ti, O, lum gjithë ju!…

———————————-

Vetém dy fjalé……..

 *******

Sa magji kan fjalèzat e tua o zot.

 Kur goja jote e ai i yti zè i émbélèz.

Aq magjishem , mua mi thot.

Njé lumturi shpirtit i zbret avashéz.

 *********

 Bota mé zbret né duar si njè pèrralléz.

Mè thua je universi im ajri fryma imé.

Poezia kèngèrohet pèr ty moj vashéz.

Si nota muzike i zbret zemrès time.

*********

Eh ylli im e ndritura hénéz.

Vargjet i vargézohen bukur dashunisè.

Ngrohet fjala ,rrjeshtit i shkélqejne .

 Shkronjat si atij djalit prej lumturisè.

Se dy fjalé zemrén ,shpirtin ta rrémbejné .

Tè dua …. Té dua …..

Té dua Fjala magjike e bukur si rréfenjé.

Né mos ia thénçi dikuj kurrê

Iu marrté me veti ai i tèrbuari lumé.

Té bésh njé zemèr té gazmohet.

Sa madheshtore éshté vertet .

Rreth dashnisé e gjith globi rrotullohet.

Ato dy fjalé kané magji tek ne pèrjetè.

Qelizat e gjakut mbushen adrenalinè.

E na suportojné drejt té bukurès jeté.

O botè e eger ndryshoje korsiné,

Né vend té urrejtjes vere dashurinè,

Se ky mekanizèm shpirtèror

E motivon boten , zemrén e njerèzinè

Ky qiell gri sot i trishtuar

 Ngjan me dashuritë e brishta

Herë janë diell të përvëluar

Herë me nuanca aq të zymta.

Ky qiell gri dhe pse Qershor

Të trishton te flatron në mendime

Ike nje re e vjen nje meteor

Jeta koha ,ecin me ndryshime.

Ky qiell gri edhe pak i freskët.

 Është i bukur gjithsesi e dua.

 Bukurzohet bukur ma arëzon jetën.

 Përcjell të kaluaren , tashmen dua.

 Jetoj frymoj me shëndet .

 Të mirar pastaj ato vijnë vet.

I hapë krahët jetës me lumturi,

As nuk dua të mendoj në ka qiell gri.

Vargëzim vargjesh me dashuri

Që ditës i them :

MIRSE TË VI.

Bukurie Buçpapaj

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *