Çaste poetike me poeten ;Valbona R.Hadri

Mērgimtari

————————-

Kam qarë sa vet jeta ime.

Jam fshehur skutave,duke rënkuar me dhembje malli në kërkim të dashurisë sate,

sa andej e këtej .

Kam kërkuar oborrin e shtëpisë,

për ta shijuar një pikë rreze dielli në kujtim të fëmijërisë.

Më kanë munguar, ato rrugica, që tashmë kanê ndryshuar…

E ato pamje ku unë mbahesha fortë për dorën tënde, duke e ngritur shpeshherë shikimin

nē kërkim të pranisë sate.

Kam prekur vijëzat e fytyrës,

ku lotët lanë gjurmë e tyre.

Herë -herë shpalosja faqet e historisë për të ngarendur nē gjetjen e pamjeve mahnitëse të vendlindjes, që të marrë pak frymë lirshëm.

Me lot kam shuar mallin për zërin tënd, që më zgjonte me mëngjeset e pranverës beharore dhe qëndrimin tim rrëzë mali në soditjen e fluturimit për të të bukuren shqiponjë.

Kam kërkuar të përmbushen me ty,duke e zhveshur natën e zhytur terrinë,ku lypsari i strukur lutet për zbardhjen e ditës së re.

Kam dashur qē familja ime

të jetoj dhe qëndroj në atdheun tim!

E çka s’kam kërkuar por jo të më thërrasin Mërgimtar në vendin tim.

05.10.2021

Valbona.R.Hadri