E diela poetike me poeten:Nasia Xhemalaj
KRONIKAT PËRSËRITEN…
———————————————
Si zakonisht mbrëmjeve shohë lajmet,
ekranit shfaqen aeroplanë, predha, tanke,
njerëz të gjymtuar, të vdekur, të sakatuar,
një shfaqe mjerane, barbare.
Kronikat përsëriten e përsëriten,
gazetarë e intervista pa fund,
nëna me fëmijë, të moshuar, gra shtatzana,
në rrugën pa busull e drejtim kurrkund.
Në një dorë fëmija, në tjetrën një valixhe,
në çantën hedhur supeve u rënkon jeta,
shpirtit u shëtisin të marsit dallëndyshe,
kraharrorin u rreh një pëllumb shprese.
Në zemër të marsit po bie borë,
ngrinë gjaku me plumbin në zemër,
kuqëlon mbi gjijtë e tokës shqyer me zorr,
dhe zogjtë s’fluturojnë më erës.
Një dorë hirin e kobshëm trazojë,
i shoh tribunave lakmitarët manjak,
veç buza kur u flet, vdekjen ndjellon
në kurthe fjalësh vendimëmarrë.
Zjarrin që ndezën, do shuhet dhe me frymë,
me frymën e njeriut që mbronë Atdhenë,
Prometeu dha zjarrin të ngrohë, zemrën, njerinë,
e jo për tu ndezur plagëve zjarrë.
Në mbrëmje tek shoh lajmet,
të shekullit që ha vetveten,
mos qiellit të nxirë korb,
nisin yjet e feksin.
******×********
Shënim:—(feksin) ndriçojnë.