E diela poetike me poeten ;Mimoza Xhaxhaj
Tani , çdo gjë është tepër vone ” ! …
——————————————
*
Ne fotografinë e harruar ,
zgjata dorën pluhurin ti fshija ,
dhe kur ne pah dolën fytyrat ,
si lum me rrodhen , kujtimet …
*
Mu derdhen ditët e diellta , qe kaluam
dhe pse me diellin , përherë xhelozoja ,
shkëlqimin qe te jepte , me verbonte ,
gushen e bardhe s´me linte , te t´shihja …
*
Sy mbyllur u tretem ne një përqafim ,
mendova , prekja do t´mi qartësonte ndjenjat
habitur , ndjeja te njëjtin verbim ,
dielli qe me verbokerka , qe ishe Ti , se dija ? ! …
*
Kur zemra nis vendit t´me lëvizte
dhe dridhma te terin me përpijnë ,
them t´jete dashuria ? … se ne te tjer se kam ndier ,
te njëjtën kur pash dhe tek ajo ,
qe si gjethe thate po drithëronte
dhe kur zemrat morren vrapin trokëllin ,
… kjo është dashuria … dyfish u binda ! …
*
Fotografin akoma mbaja ne duar ,
shikimin i holla dhe një here ,
nga fundi shpirtit me dolën fjalët ,
” Tani , çdo gjë është tepër vone ” ! …
*
Mimoza Xhaxhaj Mane
Shkurt 2022
