Çaste poetike me vargjet atdhetare te :Havë Shabanaj

Atdhe i larë me gjak

——————————–

Edhe lumenjtë ishin rritur me gjakun e dëshmorëve dhe ngjyrë të kuqe patën marrë,

E lufta e çlirimtarëve kurrë mos u harroftë!

E kur shiu binte në atë kohë pranvere, bashkë bashkohej edhe loti i nënave,

E loti i nënave, gjithnjë ata i mallkoftë.

Edhe kolonat me refugjatë, të frikësuar e të lëmeritur nga vrasjet, e tytat e armës në kokë,

E kolonat e refugjatëve, mos i harroni. Mbani gjithnjë në kokë.

Edhe britmat e fëmijëve, e djeg’jet e pleqve në shtëpitë e tyre, e tymi i asaj pranvere, flakë në të katër anët,

Dhe mbani mend tymin e flaken e t’ju bie ndërmend për fëmijë dhe pleq.

E malet me masakra ishin mbush kudo, në Reçak, Prekaz, Lubeniq, në Meje, Poklek, Izbicë, Qyshk, Krushë, Kleçkë, masakra e Dubravës, Karadakut e Abrisë……

Dhe ngjitu atje lartë, në ato male fusha e lëndina, e ngrite zanin deri n’qiell, protesto dhe kurrë masakrat mos i harro

Se mijëra të pagjetur, as të gjallë e as të vdekur. Mbi njëzet vite u bënë.

Bashkoju nënave, dhembjet tua lehtësosh. E kur të shkon në shtëpinë tënde ta përqafosh fëmijën tënd, k’ta prindër ti kujtosh.

E mijëra të dhunuar/a mos i nënçmo e as mos i stigmatizo

Mendoni si nënën tuaj, motër apo grua

Mos harroni se liria u fitua me shumë dhimbje

Falë e kurrë mos harro

Atdhe vend i larë me gjak……..

Havë Shabanaj