Çaste poetike me poeten; Elona POZHEGU 

Të kam braktisur

——————————

Të pashpjegueshme janë çastet e mia

net të tëra qëndroje dhe unë qëndroja

gjithnjë nën shpatullën tënde

engjëllushë e rëndë mermeri.

-Ndahemi.

Mbajmë pastaj një përurim të shkurtër

duke i uruar gjithë të mirat

befas ndjej sa të turbullta këto ndjenja

thith narkotikë

humbas në qiell për Romen

duke kërkuar Xhulietën autoren e shkatërrimit.

&   &   &

Gjykimi

———————–

Ligjet e ndalin jetën në gjysmë

fatet kryqëzohen në gjykimin

në mes jetës dhe vdekjes.

Dikush andej

dikush në ftohtësi.

Zemra ka stepur e s’bë zë

sa herë është përplasur poshtë e lartë

sa hidhërimet thellë saj.

Ndarjet e kanë venitur

duke e lënë në pritje.

Koha e pangopur vetë e bën ligjin!

Në pritje tretet

më vizatohet rrugë e gjatë

e etur, e lodhur, e zhuritur.

Të gjitha u flakën

përmbi re të fatit.

I heshtur, i ngrirë, shumë i ftohur

zërit zemrës ngjyrat i janë zbehur.

Vitet u ndalen

plakja s’pret

dashuria me kokë ulur.

/www.qendrapress.com/