E hëna poetike me poeten:Teuta SADIKU

 SOT

————————–

Do dal ta shoh jetën në kokërdhokun e syrit.

I janë mpirë kockat ,i janë prerë gjunjët

Kërkon ti shtrijë sado pakëz

deri në trotuaret e pasdites.

Atje në fund të rrugicës ku jeta shitet

për një kothere bukë mishi I bardhë.

Atje ku rrinë skrupull të pastrehët

me dorën zgjatur drejt Zotave,

ku fëmijët e semaforëve numërojnë me gishta

të hollat e falura duke gërmuar xhepat.

.

Natyra lëshuar lakuriq

zbret nga degët e pemëve

përuljet pranë këmbëve tona,

kurse ne ,njerzit shesim pa turp

frytet e saj të pjekura hedhur mbi tezgë .

Violina e jevgut shoqëron tingujt shumëgjuhëshe,

koloriti i pafund më ngjason me një ylber

mbi poret e lëkurës ndihmës shtëpiakja

bërë qull nga shiu i djersës heshturazi këlthet.

Njeriu shtyn qeren e kohës ,sot

femra rrugëve me karrocë tërheq mitrën e Tokës,

fëmija në udhëkryq xhvoksh frytin e Jetës.

 /qendrapress.com/