Fryma poetike e së dielës me poeten;- Pranvera QERIMI

Zanë e malit

———————————-

Pluhurin ajo e thith,

Dheu për të është ushqim.

Mua vetmia ma thith gjakun…

Gjakun, si shushunjë.

Zemra më është përvëluar,

Si një xham i rrezatuar,

që do pëlcas, nëse e prek me duar.

Gjoksi më është bërë me vrima,

Gozhda bën vend aty.

Mendimet e mia, as rrufeja si ndalon.

Ëndrrat e mia janë me të ditën.

Eh jo natën…

E zhvesha mendjen time,

por asnjëherë trupin e saj.

Shok i lotëve jam.

Kuis si një bagllamë dere,

jo për trupin e gufëm të një femre,

por për shpirtin e saj.

Që më strehoi, si një zog në fole.

E tani që po vdes…

Po e hedhë kallëpin e dhëmbëve,

Po ua lë te tjerëve dhuratë.

/www.qendrapress.com/