Fryma poetike e së dielës me poetin;Gëzim AJGERAJ
Sekuencat e dhembjes
—————————
Më kot dal fushave të polenit
E mbledh lulet e bukura të fjalës
Ta zbukurojmë mendimin për brezat
Kot i marrim mish ashtit të muzës
Ta ushqejmë etjen e fjalës
Për gurrat e vargut të së ardhmes
Kot i ndezim kandil vetes e digjemi mbi fjalën
Shtrydhim edhe lëngun e fundit të shpirtit
Për melhemin e bardhë të vargut
2.
Nëse u them se ecja jonë është fushë me lule
Apo fole ku ëndrrat tona gjejnë preh
Vetëm për të ndriçuar rrugëtimin tuaj
Edhe nëse them se udha jonë po lulëzon
Se bukurive tona na e kanë lakmi të tjerët
A nuk e kam mashtruar dhe fjalën time
3.
Me të ardhmen tonë shekujve po tallen të tjerët
A nuk na i grabitin ëndrrat e fatit tonë
A nuk na i shterin krojet e kullave
A nuk na e zhbëjnë farën e etnisë sonë
A nuk na i hanë një nga një kokat
A nuk na i grabisin një nga një edhe tokat…
4.
Ja pse mashtrimit tuaj nuk ia vizatoi parajsën
As vegullisë së mendimit t’i zgërdhihem si sharlatan
S’dua t’i them të zezës kurrë e bardhë e të bardhës e zezë
As t’i himnizojë kohës që s’ndjell dritë
S’dua t’u duartrokas bajraqeve të fiseve atje tek sheshi
As ata që më shkelin mbi kokën e atdheut…
5.
Ndaj fjalës shpesh m’i mungon buzëqeshja
Shpirtit moti ia kam lidhur dhimbjet që plagët
mos të kullojnë
E në arenën e dritës vënë e kam mendimin e bardhë
Për të nesërmen e dritës së vonuar
/www.QendraPress.com/
