Çaste poetike me poetin brilant;Gëzim AJGERAJ

Ti, vetmia e udhëve dhe fjala

——————————————

Ti mbete mall ai i djegshmi mes Alpeve

Me një mijë vegime mbi udhën e ikjeve

Dhe vetminë që grinë çastet me muzën e përmalltë

Të shoh përditë tek mbytesh me vetminë e heshtjes

I dehur mes muzash shtrydh metaforat e fjalës

Dhe me thnegla vargjesh mbyt harrimin e ditëve

Ti mbete udha në udhë dhe largësia

Kënga e dhimbjeve të përmallta nga plaga e etnisë

Fjala që shtrydhë dhimbjet e ditëve të përmallta

Me ty fjala mori ngjyrat e dhimbjes

Vegullia e udhëve u zhvesh nga lakmia e mashtrimit

Plaga e etnisë u shikua në pasqyrën e mallkimit

Ç’ t’ i them më shumë për sonte vetmisë tënde

Pranë kësaj mbrëmjeje alpike dhe janarit të acartë

përtej xhami

Zvicër, 2022

/www.QendraPress.com/