Fryma poetike  e së dielës me poetin;Xhemkadri KASTRATI

TI MOJ GRUA

————————

Shpesh e zgjuar rrije, fare pa gjumë në sy

M’pritshe në dritare për t’më bërë një kafe

Brengoseshe shumë mos ndoshta s’do t’vi

Pa gjumë gjer në mëngjes, s’i flisje dy llafe!

Erdhe nga parajsa me engjujt shoqëruar

Nga kopshti Edenit erdhe n’botë të jetës

E mbanë në jetë familjen, e ke lumturuar

Ushqyese e fëmijëve, simbol i të vërtetës

Kur qëndroj pranë teje nuk më dehë rakia

Në kokë ndjej qetësim dhe trupi m’rinohet

Pa mbërri në jetë akoma të bekoi perëndia

Për ty dashuria sa vjen më shumë shtohet!

Ti grua më dërgove lart në qiellin e shtatë

E nga qielli më ktheve në botën e çudirave

M’shëtite në hapësirë ku yjët bëjnë sfilatë

Dhe më pas më ule n’tryezë t’ëmbëlsirave!

Nuk e teproj fare nëqoftëse unë t’lavdëroj

Kam patur shumë fat me ty të bashkohem

Tash kur ne jemë plakur, kohë e gjatë kaloi

Me ty grua e dashur gjithnjë do t’krenohem.

Pa grua s’do të jetoja asnjë të vetmën ditë

Jeta është e ëmbël kur të kam në përqafim

Je ujë, ajër, oksigjen, gjithë botën shndrit

T’betohem pa ty jeta s’do të kishte kuptim!

/www.QendraPress.com/