Çaste poetike me poeten;Florenca RADA

NOSTALGJI

———————–

E zhytur ndodhem ne mendime ,

Këtu ne kurbet,

Për vendlindjen time,

Malli po me tret.

Malli për shtëpi

S’te hiqet kurrë ,

As për prindër dhe njerëzi,

As për drurë dhe gurë.

Ne vendin tone jetonim,

Një cope buke te hanim ,

Ne pune te shkonim ,

Dhe kështu gëzonim .

Aq ishte zotësia,

E tjetër kujt, ishte pasuria,

Koha ndryshoi,

Populli sikur gëzoi.

Ndryshoi me korrupsion ,

Vjedhje dhe tradhti

Prape populli jone,

Mbeti me duar ne gji.

Prandaj maleve dhe deteve ikëm,

Boten e huaj me sakrifice e arritëm.

Bëmë fole, mirëqenie ngritëm,

Por vendi jon, na mungon çdo dite.

Oxigjeni na mungon ,

Nuk marrim dot fryme lirisht,

Na mungon ajri i vendlindjes ton’,

Kjo na dhemb këtu ne shpirt.

Kur do ndalojmë,

Ne kurbet te mos shkojmë,

Gjithë jetën atje do punojmë ?

Nuk ka te ardhme për vendin tone ?

Ta ndërtojmë dhe zbukurojmë,

Te bëhemi zot ne token tone?

Kjo nostalgji

Ç’do dite me vret,

Guri i rende peshon,

Me shume ne vendin e vet.

/www.QendraPress.com/