Çaste poetike me poetin;Milazim KRASNIQI

BIOGRAFIA PËR FUND

—————————————-

Nuk po them se gjërat shkuan keq

po që shkuan më ndryshe

nga çdo analizë a parashikim

që do të mund ta bëja për fatin tim.

Thënë thjesht, tashmë po plakem

duke numëruar tabletat e valsakorit

në vend të ditëve në kalendar,

faktikisht mendjen shumë pa e vrarë.

Po pse të vras mendjen kot së koti

kur kam humbur shanset jetësore

që të bëja pak më shumë me historinë

si miqtë e mi, që e fituan lavdinë.

Njëri prej tyre u shpall Ati Themelues.

Një tjetër u shpall poet kombëtar.

Një tjetër e quajnë dëshmor.

Një tjetri i mbajnë iso nëpër përvjetor.

Unë me ta isha tërë kohën,

në gëzime e hidhërime, në qejf e rrezik,

por as nuk vdiqa, as nuk fitova lavdi,

për më tepër, arrita të jetoja gjatë në liri.

Jeta më përdrodhi si një shtjellë

Ama nuk më flaku në humnerë as në lartësi

Prandaj çdo brengë është koti

Përveç llogarisë që duhet dhënë te Zoti.

/www.QendraPress.com/