Fryma poetike  e së dielës me poeten: Bukurie BUÇPAPAJ

MUZGU I ËNDËRRAVE

————————————-

Ëndrrat i thura majash gishtërinjsh kohorë,

Në zemrën e nji momenti fsheha kërkim oazorë.

Brendisë flejnë grimcëza të ëndjeve pasionesh,

Me duart e shpirtit ledhatuar, ato netët me drita neonesh.

Koha na riprodhon përherë, diagrama,

drama,

Veç ti mbetesh e njëjta trajtë frymimi

ekzistenciale,

E njëjta ëndrrimtare me krahë të purpurta si ëndërra,

Si ti je ti, ngjyrim i paheshtur, loti i vargjeve.

Diku, në kupolën e qënies grua e hekurt,

të padorëzuar,

Proteston në mjegullinë e brishtësisë.

Poezitë e paheshtuna, djepit ninullkënduar,

I tjerr frymimet në galaktikat imagjinare të dashunisë.

Shpeshherë i thua vetes në pulsim çastor,

Leri diellin t’i djegë epigramat e endërrave të tua.

Mos i ndalo përcaktim fatin rrethanor,

Fjalën ëndrrimtare ma ndalon koha

trenshkuar.

Përse muzgu i ëndrrave sonte,

qëndroka në qiellin arratisur pa rimë?!

Ndoshta artatisja e saj trajektore në gjysmëhenëze,

Shkërmoq një gërmë, një varg, riquem për dashurinë,

Meteor fjalësh nga fjalori i zemrës bien,

aty në cdo pjesëz.

Ku vrulloj në pantomimë,

Vargje Bukurane, që pushtojnë poezinë.

/ëëë.QendraPress.com/