Çaste poetike me poeten;Miranda Troci DERTI

Shpirtin shkëmb !!!

——————————

Kisha pas lot sa një det..

Që çdo ditë shpirti më rrjedh.

Në vajë sytë gjithmonë dënua..

Shkulm si vala tujë lotu..

Shpirtin shkëmb kala fortesë..

Shto e dëno e vuaj e hekë..

Rrno a vdis tretur ndër të gjallë.

Shih e shkruajë ditët me radhë..

Në shpirtin tim gjithmonë flen loti..

Pse dikujt si qesh kurrë moti…

Bukë e vuajtje gjithmonë kam ngjyer..

Me bërllok kurrë sjam përlyer..

Thithur palcën më thellë .ska ku shkon.

Kockat mi bluaje në mullirin e pafajësisë.

Lotëve të moteve aq dhimbshëm sa gurin e shpon

Me shpirtin shkëmb nën petkun e krenarisë..

Edhe në atë dynja kur të kem vojtur..

Kapakun e fundit t.ma mbyllë kush s.më deshi..

Me nderë ditët e vuajtjet i kam shkrojtur..

E ngrata zemër shkëmb jeta kurrë si buzëqeshi..

Kush më maltretoi në pendesë do i bjerë kokës..

Më ka dashtë me shpirt do qajë mbi xhenazen time..

Unë do gjej rahatinë e qetë do m.kalbë dheu i tokës..

E atë qe e deshta do i kthehet gjithçka në mallkime…

Ajo kish shpirtin shkëmb e kurrë as lotit s.iu ankua..

Heshti ndaj të ligave e turpeve për të mbrojtur të tjerë..

E në mosmirënjohje gjithçka iu kthye ndër vite..

Thuani për mua shpëtoi i mbaruan hallet të..gjorës së mjerë..

/www.QendraPress.com/