Çaste poetike me poetin;Faruk TASHOLLI

MAJA E PËRGJËRIMIT

Për tim vëlla, Antonio Belushin

——————————————–

Kur zbrita Kalbrisë si kalorës i dërrmuar

Udhët e Kostandinit m’u kishn ngjitur trupit

E po ma çanin lëkurën si kafshë të uritura

Pa ma ndarë qortimin ku ishe ku humbe

O lermëni iu thashë i përmbysur për toke

Këtu nuk po e kërkoj flokun e Gerantinës

As sytë e Nanës që u dogjën për mua

E nuk më panë më kurrë udhëve të botës

Që kur ploja e Guernikës tronditi Itakën time

Dua ta zë zemrën e rraskapitur nga dashuria

Ajo moti më ka braktisur e ka ardhur këndej

Pa mua ka barisur pas hijes së De Radës

E po qan po qan plot trishtim

Para syve të shterrur të Zef Serembes

O ku je zemra ime që më le aq heret

Më shumë se nëntë vitet e Kostandinit

Paske pritur në grushtin e Antonio Belushit

Të kthehesh si zog në zgavrën e shkretëruar

Me gjak arbëri të ma njomësh trupin

/www.QendraPress.com