Çaste poetike me poeten:Ana BALLIU

Mos u fut në kopshtin e luleve nëse

———————————————–

nuk ua ndjen aromën,

Se bukuria e tyre s’është vetëm në ngjyra

Ajo fle në erën që fryn mes petalesh,

Në frymën e qetë që shpirti ndjen, pa i parë kurrë.

Mos prek me dorë lulen që s’e kupton,

Ajo rritet me kujdesin e një shpirti të butë,

Në heshtjen e saj fsheh një botë të tërë,

Një jetë që lëkundet mes dritës dhe errësirës së ftohtë.

Nëse s’mund të ndjesh aromën e tyre të lehtë,

Mos hyr në atë kopsht, se shpirti yt s’është gati,

Se lulet flasin me ata që dinë të dëgjojnë,

Me ata që u japin kuptim, pa u kërkuar asgjë tjetër.

Kopshti i luleve është për ata që ndiejnë,

Për ata që shohin përtej ngjyrës, përtej formës,

Mos u fut në të, nëse nuk e ndjen thellësinë,

Se çdo lule mban një ëndërr, një histori të mbuluar me aromë.

Mos shkel mbi tokën ku rrënjët kanë zënë vend,

Nëse s’ua dëgjon këngën e fshehtë, heshtjen që mbartin,

Ato lulëzojnë për ata që dinë të ndiejnë përtej syve,

Për ata që e nuhasin jetën në çdo aromë të saj.

Nëse s’mund t’u japësh vëmendjen që kërkojnë,

Nëse s’ndal të dëgjosh çfarë zemrat e tyre flasin,

Më mirë qëndro larg, mos ua prek hijen,

Sepse vetëm ai që ndjen, mund të gjejë vërtetësinë e tyre të brishtë.

/www.QendraPress.com/