Çaste poetike me poetin:-Përparim DIDA

Malli nuk më merr të dalë në Tiranë

————————————————-

Malli nuk më merr më mua për një shëtitje.

pajë kam shpirt e shpirti im për dreq ndjen.

Sytë e mi i shohin fëmijët…lypsa trotuareve,

po kur s’kam me dhënë vërtetë keq bëhem.

I shohë mëngjeseve tek dridhen,si purteka,

me fytyrat e venitura, zhvesh e t’pa ngrënë.

Janë endacak ata e netët i kalojnë ndër ura,

me ujët e pistë të Lanës,agimeve sytë lajnë

Një e kishte djeg këmbëzën e pantallonave,

një tjetër të përzhitura fare qerpikët e syve.

Të përzhitur e të nxirë prej flakës kartonëve,

me zjarr kartonësh zbusin tmerrin e etheve.

Gjithkund në trotuare sytë më shohin lypsar,

oh ky syri im i çmendur sheh vetëm dhimbje.

Qesh me fat të mirë sot nuk pashë qeveritar,

do ti shaja e do shpërtheja në shenjë revolte.

Të më kishte ndodhur kështu do vuaja sonte.

e pse e shava një ministër do të isha në qeli.

E ndonjë sahan lëpirës keq do më torturonte,

shkaku revolta me vrasin shpirtin lypsët fatzi.

Te ndodhte kjo do t[‘më vinin lloj lloj akuzash.

ti ke vrarë e ke prerê, tritolin e ke shpërthyer.

Do më pyetnin mua në qeli lloj lloj hetuesish,

e në mëngjes do të isha me dhëmbët e thyer.

Në sheshin Skënderbej e bllok e kam vendos,

të mos shohë me sy fare e gojën mirë ta kyç.

Shpëton noj fjala…ai militanti mbush një kosh,

e më pastaj qeshin e thonë hëngri “fiqtë”e vdiq.

Për sa vargëzova sonte fola vetëm për lypsarët.

ju nesër mos më akuzoni që e shava qeverinë.

E as ato ministrat që mbrohen nga bodigardët,

nga ç’më panë sytë shpreha thjeshtë ndjesinë.

/www.QendraPress.com/