Çaste poetike me poeten:-Shqiponja PEZAJ VESHAJ

Udhëtar i panjohur!

———————-

Çdo gjë tani më duket e largët,

Të gjitha mendimet bien pa zhurmë,

Prologu i zemres si shpatë mbi plagët ,

I ndan mendimet në : lot dhe gjurmë!

Ti humbe në netët e errëta të Trojës ,

Si zemërim i stuhis që dimri shpërndan,

Por ende kërkon në labirintet e kohës ,

Një shpirt , brenda shpirtit Homerjan!

Udhëtar i panjohur në ëndrrat e mia ,

Nuk di ku rrugën netëve të ta pres ,

Në fund tê Itakës ku prehet qetësia ,

Për sytë e tu koral kërkoj të vdes!

Si mundesh te shfaqesh pa pasur mëshirë?!

Në botën e kujtimeve vjen dhe shkon,

Të të mbaj larg zemrës ka qenë e vështir ,

Jam njeri ,s’jam Zeus ,as Posedon!

Teksa shikoj që ti qenke gjallë,

E jo një hije që bredh brenda shpirtit,

Le të na vras e farkëtoj ky mall,

Nëse dashuria është thembra e Akilit!

/QendraPress.com/