Fryma poetike e së dielës me poeten;-Barie ÇUPI

Në njëmijë e një net.

———————————-

Orë pas ore numërojmë kohën e humbur,

atë kohë që rrudhoset bashkë me zbrazëtinë e ditës,

fletësh të një libri tretet,

si petale e mpirë,

e ndukur,

shëmbëlltyrë në vijat e fytyrës,

është grija e saj,e thjeshtë,

e urtësuar,

si qiell i rënduar,

e dukshme është thyerja,

e metaltë,

ç’kohë e purpurt,

e sermtë,

e mjaltë.

…

qark zgjimi,

si një llampë me flutura rrethuar,

dalldisja e pranverës,

sikur zambakët,

jaseminët,

manjolat e para,

formulë e balancuar.

…

e fundit grimcë jete,

hoqi harresën nga boçet e ditës

dhe ndali,

kupol’e brendshme e shpirtit ka rënë,

rënie e hershme,

thyer në copa kristali.

…

dënesë e dhimbjes,

vdes në rimën e poemave të gjata,

muzgjesh nën ajrin e ftohtë,

një drithërimë e gjelbërt rri ngrirë,

ëndrrat tërhiqen zvarrë mbi koren e natës,

ndërsa lotin yjet,gji hëne për të pirë.

…

heshtje,

përqasje,

ikje,

të mbetuna në ikje,

djersë të nxehta,

i kërkuan këmishës shkopsitje,

ndër mendje copëtohen kujtime,

në dritare një orkide e tharë,

si farëz e zhbërë në kopshtin me lule të harruara,

në njëmijë e një net,

fjetën bashkë e vërteta dhe gënjeshtra,

të bashkjetuara,

re mbi re,në gjoks të universit,

gjith’etjet e shuara.

…

paqartësi,

dashuri,

o bukuri e pasy,

o ndjenjë e gjuhës së pamend,

në cilën ngjashmëri,

do të duheshin ata të dy…?

/QendraPress.com/