Çaste poetike me poeten:-Lola SHEHI

PIKTURË POETËSH

———————————-

Vendosa një ditë të pikturoja dashurinë

S`numërohen telajot që shkatërrova!

Të ngjyrosja puthjen, qindra formula dispersionesh përdora,

Mijëra kombinacione provova.

Kur përdorja tone të lehta, më dilte e zbehtë.

Me tone të errëta, s`di pse më ngjante murgeshë.

Me të ndezura më dukej ca e përdalë.

Që ta ndjeja të gjallë, me ngjyrat e shpirtit vendosa ta vesh.

I flaka bojërat që deri në bërryl më llangosën

Dashuria për telajo kishte zgjedhur qiellin

Në pasarelë, u rreshtuan elegante metaforat

Si vajza joshëse trupëbronxëta, që bregun në ngasje ndjellin.

Forma modelesh i dhashë tipareve të fytyrës

Shtatin me përmasa perfekte ia konturova

Vështrimit i zbrita shkëlqimin vezullues të yjeve

Rrezet e arta të mëngjesit mbi mollëza i lëshova.

Harrova të përdorja të kuqen e ndezur

Se dielli i mëngjesit kishte qëlluar i flaktë

Peneli i joshte e i përkëdhelte si djalë në epsh

Rrekej t`i kafshonte, si mëkatari Adam, mollën e gjaktë…!

U mundova të pikturoja dashurinë time!

Frymë e shpirt harxhova!

Asgjë s`mbajta për vete!

Një ndjesi abstrakte, më dyzoi keqas,

Kisha shkruar si piktore…!?

Apo,

Kisha pikturuar si poete…!?

/QendraPress/