Çaste poetike me poetin;-Zymber H. HALITI

KUR THYHEN ËNDRRAT

———————————–

Nata pak e freskët me terrin e zi

shtrinë petkun e saj kudo n’qetësi

e hëna herë-herë fshihet nën retë

veç lehjes qenve ,heshtja troket

Sa shpresa u thyen me ditën që iku

sa ëndrra do thurën sonte n’qetësi

s’di pse m’kujtohen fjalët e një miku

na shkoi jeta mik ,në pritje e varfëri

Kjo natë është e njëjtë për çdo njeri

por e nesërmja ndryshon fatin tonë

dikush shkon n’punë tjetri në shtëpi

dikush pa bukë,dikush sofrën shtron

Ditën vërehen ca fytyra të ndryshme

disa të buzëqeshur ecin, disa me lot

para aeroportit …biseda t’frikshme !

t’vetmin djalë për Zvicër përcjella sot

E ëndrrat thyhen me lotët e një nëne

qante me lot,sepse një natë më parë

fëmijët e saj pa ngrënë i kishte lënë

sot priste në radhë bukë për të marrë

Shekulli i Migjenit a nuk mbaroi…!?

pse këto pamje po “luhen” dhe sot

dikush dha jetën që dielli të ndriçoi

ç’po ndodh me ty atdhe s’ kuptoj dot.

/QendraPress/