Çaste poetike me poetin;-Sami MULAJ

POEZI E PREMTUAR

———————————–

Në strofën

ku vargjet në gjunjë

me radhë ngjyejnë në gjymin e çanakut pa fjalë,

lugët e drurit pa u ngi

në sofrën thatë

kërcasin si nyejt e gishtave të hollë e të gjatë,

poeti e heshtja e tij e ngrimë,

muza pa gojë

e ngratë.

Mendimet

një Saharë e djegur prej thatësirës,

u ulën për të gjetur hijet,

shkreptimat i gjuajtën,

rrufetë edhe hijet i vranë.

Poezia e premtuar

të vinte

nuk erdhi kurrë,

mbeti si e çmendur rrugëve

e kurrë nuk diti me ardhë.

Por, tek varri i poetit

pa lot vjen vërdallë,

e tund fustanin

e tek kryet e varrit

si një e përdalë

i nxjerr jashtë shalët…

S.Mulaj

Qershor 24, 2025

New Jersey, USA

/QendraPress/