Ajo ,nuk ishte ajo

—————————

Që i përgjante honeve të vdekura

Ku mund të ndalte të pinte një pik ujë

Aty ku gjurmët e kalit ,kanë lënë pellgje

Ajo ,nuk i përkiste asaj bote

Ku terri i natës le gjurmë të pa shlyshme

Ku ninullat përkundin djep të boshatisur

Aty ku nuk di të mbaj as ritmin

Ajo ,nuk është për ta kupëtuar

Ta krahasosh ,ta ndërrosh me të tjerat

Kur nuk di të prekësh telat e zemrës

Thjesht je si një njeri ,robot i vetes

/QendraPress/