Fryma poetike e së mërkurës me poeten:- Xheni KRYPI

Puthja në xham

——————————

Sado të pastra t’i kesh buzët,

sado të sinqerta t’i kesh puthjet,

mbi të pastërtinë xham

puthja do të mbetet njollë.

Xhami i ftohtë puthjen s’ta fal —

Veç një shenjë të saj mbanë.

Një rrugë bën puthja:

Prej syrit zbret në buzë,

prej buzëve zbret në gjak,

prej gjakut zbret në zemër,

prej zemrës në qiell ngjitet lart.

—————-

Koha

Koha ecën me këpucët e saj të lehta,

çudi — nuk ndihet fare.

Fytyra, trupi i saj s’dihet ku humb.

Nmbetemi në kërkim të duarve të saj.

Kalon tinëz, pa lënë gjurmë,

veç disa shenja,

shenjat e kohës që dallohen

si shenjat e gishtërinjve,

që s’i fshin askush.

Koha ecën lehtë,

si me sandale ajri —

askush s’e dëgjon, askush s’e sheh.

Kalon si hije,

por lë gjurmë të pashlyeshme,

Veç duart e saj i kërkojmë,

ato duar që na marrin gjithçka.

/QendraPress/