Fryma poetike e së mërkurës me poeten;-Diamanta ZALTA

REKUIEM VJESHTE

————————-

 Gjethet lahen në pellgjet e rrugës ,

pa zhurmë e pa bujë .

dhe mbi cipën e akullt të natës

thyhen hapat e ditës ,

që ende kërkon të mbijetojë .

Në parajsën e pazbuluar të Qetësisë ,

 ka lindur një foshnje ,

 emrin ja vunë Paqe ,

 i dhanë të pijë lëng kamomili ,

për të parat dhimbjebarqe .

 Trendeline e egër çeli edhe më e

verdhe mbi një shpat , bukurinë e saj ,

një shkëmb kokëfortë e pati fat …

 Lakuriqe vjeshta ,

 bën striptizë para drurëve të zhveshur ,

 lyer buzët me lëng shegësh ,

dhe mantel yjesh veshur ,

era e ndihmon të ngjitet

në shtresa resh mbushur me shi ,

 kacavirret nëpër copëza qielli ngjyrosur

ne portokall edhe gri .

Vetetëtimat i japin hov ,

kur pikat e para të shiut fillojnë të

ë këndojnë në korr .

Struket bebegjethja nën l

ëkurën e degëzës mëmë ,

që gjirin nxori ,

qumësht të gjelbër për ti dhënë ,

 Dhe po aq shpejt e ze gjumi i sythave ,

përqafuar me një mjedër të kuqërremtë .

 mbulohem edhe unë ,

me muzikën e detit në vjeshtë ,

buza paksa më qeshë ..

.ashtu pa kuptuar ,

 A thua trokitja e shiut mbi xham ,

 gjumin ma ka zbukuruar …

Futem këm

bëzbathur , në një ëndërr të gjatë ,

te kërkoj rrënjët , Të Bukurit ,

Të Mirët i gjeta aty ku me lot të shtrenjtë,

 lotonin drurët . . .

/QendraPress/