Çaste poetike me poeten;-Vjollca ALIAJ

Meditim

————————

I hedh hapat ngadalë,

Në mbretërinë e brengave…

Rrugët krejt të varura,

Si pemët rënduar nga frutat…

Në zymtësinë e paradites,

s’e di, pse paskam kaq

Dëshirë, të mbaj diellin në duar!…

Frymoj boshllëkun e portave të mbyllura,

Sytë më lulojnë gurë…

Gurë që kurrë s’kanë njohur,

Zjarr perëndimi…

Oh! Po si s’e kuptojnë dimrin

E shpirtërave pikues në zemër?

…

E këndshme rruga që përshkoj,

mes erës së dheut,

Që më kujton pranverën

Ëndërruese!

/QendraPress/