Çaste poetike me poetin;-Qazim THAÇI

Poezia që u vlerësua me vendin e tretë në konkursin letrar’’’Ajkë e Mjaltë’’

Në frymën e katër stinëve-

/Kushtuar Ukshin Hotit/

——————————–

Zëri i lirisë, si këmbanë në mjegull,

mat dhembjen me fije drite,

si kumt që zgjon rrënjët e gurit nën

hijen e maleve të pashtershme.

Anekënd fushave bie dushku,

edhe para se vjeshta të marrë frymë,

si dëshmi se dhembja s’ka stinë —

ajo frymon në katër udhë të motit,

në katër frymë të njeriut që s’përkulet.

Kur Pashtriku lëshon mjegullën e kujtesës,

vetëm lulëkuqet qëndrojnë gjallë —

rrënjët e tyre pinë gjak të shenjtë,

nga zemrat e dëshmorëve të Përdrinsë atdhetare,

ku Kushtetuta e Ukshin Hotit rri si gur themel,

dhe kënga e Muhamet Malsorit

si flakë që s’ka shuarje.

Kur qëndrimi bëhet këngë,

e kënga rritet në legjendë,

zogjtë e maleve risjellin pranverën

si kujtim të përjetësisë,

se kafkat e legjendave flasin

me gjuhën e artë të sakrificës,

duke matur historinë e dhembjes

me rrahjet e zemrës sonë.

Jo vetëm për një shekull,

 as për një jetë të vetme —

por Kushtetuta dhe kënga,

si dy krahë të të njëjtit komb,

na përcjellin nga brezi në brez,

në histori — për të mbetë

si fjalë që s’shuhet,

si gjak që s’harrohet, si dritë që s’ka perëndim.

/QendraPress/