Çaste poetike me poetin;-Llesh GJOKA

A JEMI NË RRUGË, ANDEJ NGA S’MUND TË KTHEHEMI?!

———————————————————————–

A jemi në rrugë, andej nga s’mund të kthehemi?!

A po çapitemi të përhumbur si dy bohemë?!

Nganjëherë ti më sheh çuditshëm.

Me sytë picërrues si dy zgavra

Apo tunele, ku koha fshehu stuhitë.

A jemi në rrugë, andej nga na sheh dielli?!

Veriu është këndej kah duken kreshtat.

Prej mallëngjimit jemi rritur shumë.

A duhet të matemi me madhështinë e tyre?!

Jo, ne mund të shembemi, malet jo kurrë.

A jemi në rrugë, andej ku na çojnë gjurmët?!

A po ecim trasesë së muzgut atavik?!

Ti më sheh dhe më tregon shëmbëlltyrën

e një ore që s’ndalon.

Më tregon kohën kur duhet ta ndalim ritmin.

A jemi në rrugë, andej ku na kqyr hëna?!

O zot, sa paskemi ecur!

Gjymtyrët i paskemi vrarë dhe s’ndihemi.

E dimë se mitet janë gjallë si një shkëmb.

Rrugës që lamë pas më s’mund të shihemi.

A jemi në rrugë?

A jemi gjallë në vendin ku zdrit dielli?

A jemi pasqyrë shpirti në vendin ku kqyr hëna?

A jemi në rrugë?!…

ll@gjoka

/QendraPress/