Çaste poetike me poeten;-Valbona HADRI

Fytyra pa shpirt

—————————

Të pafytyrët ndryshojnë pamjen

si hëna nën re.

Vizatojnë një buzëqeshje në fytyrë,

flakun portretin e Jagos, duke shpalosur engjëllin.

Të pafytyrët

ndryshojnë gjatë ditës

me buzëqeshjen, pamjen,

edhe shprehjet i ndërrojnë me shpejtësinë e erës.

Ngjyra e tyre s’është kurrë e njëjtë,

herë gri e herë e ndritshme,

sipas interesit që u ndrin përpara.

Të pafytyrët

zvarriten me durim gjarpri,

gëlltisin përbuzjen,

përpijnë fyerjen,

veç për një copë privilegj,

për një hije pushteti, për një vështrim mëshirues.

Pastaj, kur fryn era e lavdisë,

ngrihen kokëlartë e të zbrazët,

fshehen nëpër skuta

si minjtë pas furtunës,

duke dërguar lajme të pavërteta

te ata që u dhanë pushtetin.

Sa të mjerë janë, të pafytyrët,

që ndërrojnë maskat,

por kurrë s’mund të gjejnë paqen e shpirtit.

/QendraPress/