Fryma poetike me poeten:-Shyrete DEMAJ

Cikël poetik.

———————-

Bashkë me muzgun,

bien copëza shpirti

errësirës së natës

shpërndahen dëshirat e ditës

Kujtimet e zbehta si pluhur yjesh

pushojnë mbi re zemre

Mbi xham të dritares

një ëndërr adoleshence

kish lënë gjurmë

ca puthje fosforeshente

Në stinën time, qenkam një gjethe

që s’dua të shkëputem

nga dega e fatit,

të bie me shiun e trishtimit

është e pashmangshme…

***

Shpeshherë

malli zbriste prej majë mali

me shu ejtjen në breg lumi,

lumi ishte rrjedha

që kalonte faqeve të mia

e malli ish kujtim,

imazhi yt

me një buzëqeshje të ëmbël

që ma ter fytin

për nji pikë lot,

përbij dhimbjet bashkë

me veten, se ti

më ishe vetja,

mollë e ndalueme…

***

Sa herë

të të dukem e vogël,

kthjellu!

Dhe kujto se…

unë jam GRUA

që posedoj

zjarrin,

ujin,

lindjen,

E ty,

të bëj frymë, të një frymëmarrje…

/QendraPress/