Çaste poetike me poetin;-Gazmend BEQAJ

ZJARRËT E LIDHJES

—————————–

As më e vjetër as më e re

në unazat e kohës

Histori e gurëzuar

kujtim i gjallë

i një kombi të shërndarë

Aty ku burrat e besës u mblodhën

për ta prishur gjumin

e shekujve të nemur

Për t’i dhënë jetë

ëndrrës së fjetur mbi njëqind vjet

Te Shtëpia e Lidhjes

ende puprushet një zjarr

Zjarr i moçëm me moshë ilirie

që në unazat kohës

ngroh shpirtin me idilë Shqipërie

Në shtëpinë e zemrës dhe gjakut

me peshën e pendesës dhe fajit

ende rritet pak nga pak

një ëndërr një shpresë

se zjarret e Lidhjes sërish

 do marrin flakë

/QendraPress/