E diela me krijuesit prizrenas;Fatime KALIMASHI
UDHËTAR I DITURISË
Në rrugën e humbur
I vetmuar mbeti
Pa ngrënë e pa pirë
Eh! Ç’e gjeti
Librin në dorë
E mbante kudo shkonte
Askush nuk pyeste
Askush nuk e shikonte
Vapa e kishte kapluar
Ndërsa ai lexonte vargje
Kalimtar
I uritur për dituri
PAS NATËS VJEN DITA
Ai që e pranon natën
Do ta përqafojë ditën
Nëse terrin nuk e duron
Dritën kot e kërkon
Ai që dhimbjen e trupit
Nuk e trajton me qetësi
Shpresat shuhen pa një pa dy
Shëndeti nuk vjen me mërzi
Ai që ka pësuar
Edhe ka mësuar
E nëse s’e ka provuar
Ai kurrë nuk ka jetuar
ME ZJARRIN E DASHURISË
Me zjarrin e dashurisë më pushton
Me ëndrrat e mallit më kafshon
Si hije e bardhë më shfaqesh ti
Si vegim i bukur më shfaqesh në sy
Kur zemra mugullon në mendime
Shpirti stoliset me dritë dashurie
Kujtimet çelin si lule me ngjyra
Qeshet zemra qeshet fytyra
Përsëri zemrat
Nga ferrat e jetës druhen
Por jeta ndriçon
Me zjarrin e dashurisë
