Çaste kujtimesh me poetin ;Qazim THAÇI / Shiu i vjeshtës së vonë vegim ëndërrimtar/
Shiu i vjeshtës së vonë vegim ëndërrimtar
—————————————————
Me shiun e vjeshtës së vonë, ëndrrat i ngjajnë dhembjeve rinore.
I ngjajnë edhe pikëllimit ton, që rriteshim me bukë kurbeti.
Me mirësi shumë, e me zemrën plotë zbrazëti. me mall e pak dashuri.
Letrat e ardhura nga kurbeti që ishin kasnec shprese e lumturie.
Shiu i vjeshtës në Prizrenin e besëlidhjes, që maste shekujt .
Si vegim ëndërrimtar si në gurin e Syziut, a kalohet pa mëkate?
Apo kur dhembjen e masnin në çadrat, e’’Mjekësit’’ të Elbasanit.
Me mallin e Kosovës martire, a shitet. apo falet vdekja për liri.
E shiu i vjeshtës së vonë ka më shumë se pikëllim dashurinë.
Apo sheshet e atdheut që ende gjakojnë gjak lirie.
Për Alfabetin e Manastirit që rrugëtoi nëpër brinjët e kombit
Atdheut i duhen shumë këngë e diell deri në amshim.