Çaste me penën e artë të Gëzim Ajgeraj
DITA E VALBONTË
Sa gjatë ia ndoqëm
Valbonës rrjedhën grykës
Gurë mbi gurë i ramë
her andej e herë këndej vrapit gjarpërorë
Bjeshkët na përshëndetën
nga të dy krahët
me petkun e vjeshtës
Ç’bukuri kishte veshur stina
mbi fustanin shumngjyrësh
tek na përshëndeste pa pra
Me ujin blu
ku laheshin zotrat e zanave
freskuam ballin e
zjarmishëm të etjes së mallit
Tek fusha e gjësë
ku bjeshka e shtrydhte shpirtin
ia pimë qumështin e
kaltërt të zanave
Medet ç’imazhe magjike
kishin zbritur me portretin tim
Dita e Valbontë hyri nusërore
në vargun tim
Tetor, 2020, Valbonë
