Çaste me poeten ;Miranda Troci Derti
REÇIT TIM!!!!
Në dy anët brigjeve të Drinit
ku bie dielli kep më kep këtu është
Djep i burrërisë Krye Mali i thonë Reç
dua të shkruaj për ty me mall
ty o balta e Tokës sime
në zemrën tënde mora emër
malli më djeg për ty vendlindje
dua të ulem në rreth të Drinit
e ti mbledh të gjithë vëllazërinë
më janë derdh rrugëve kurbetit
në këtë vend e kemi shtëpinë
me këtë ujë ta freskoj ballin
më dha jetë e më rriti shtatin
e ti thirri Bijat bashkë
si në adet si e kemi pas
dua të kaloj në Urën e Dodës
e ti dal Drinit matanë të hipi te Lisi ne Qafë-Drajë
ta shoh Reçin në çdo anë ti shoh
lisat shekullorë ku mes vetes bisedojnë
fshehin brenda krenari historinë duan
të tregojnë njerëz pak paska
në kulla shtëpia të shembura
të vetmuara brenda tyre u
rrit trimëria besa fjala e
krenaria nê Qafë të Drajês
aty te lisi aty mblidhej
mexhlisi muhabet si ish
meraku aty bëhej itifaku
zgjidhej plaku ma mendar
vihej Troci shpi e parë ndahej
kanuni bëhej vallja
lidhej besa e folej f
jala kur e thirreshe në Bes Reçjanin
në dash për luftë e istikam
i madh e vogël burra e gra
fëmija e djepit qohej në
këmbë të shkoj Babës
tia prek varrin me lot
Bije tia laj ballin e ti shkeli
gjithë kto troje të
pij uj kroje më kroje
çdo gram Toke këtu është
Ar çdo Djalë
këtu është
krenar çdo frymëmarrje
flladit shpirtin krenari për
ty vendlindje e unë jam
Bija Jote më rriti balta e kësaj
Toke më dha qumësht
Nana Loke Bij Zamani e
malësore më dhe nur e
hijeshi më dhe besë e krenari
kreshnike sokoleshë mali malësore
bijë Dibrani Krenaria e Dibrës
mbarë Reçi i Nëntë maleve Beku
qoftë çdo Gurë i Trollit
Tokë e Gjak i Kastriotit!!!!!
ASAJ I FLISTE ERRĒSIRA!!!!
—————————————–
Asaj i fliste errësira nē gjurmët e saj…
shëmbëllimet e ngrohta ia mori stuhia…
ëndrra iu dogj si fija e qiririt nē flakē…
si njē “acar i akullt”
nē dimrin e përjetshëm tē gjatë…
errēsirē nē zemēr.
.i pamoralshëm i nxure…
nēnshtrueshēm skllavëruese veproj nē krenari…
super.egoizmi ndërgjegjshëm errësirë me vure..
autoritar sovran ec nē vetvete ndërtuar fantazi…
prapaskenën tënde shkujdesur ironik asaj
ia prishe ēndrrēn si nē një rol komik…
vyrtytet tuaja burrërore i fundose në marrëzi…
ushqe trurin .foli vetvetes qyqar prapa skenik…
tē kuptosh një femër duhet një milion herë i zgjuar…
nuk është “tren i dhimbjes” ti qojë ato
nē stacionet tua tē marrëzisë…
dëshirat tua mizore ajo ti plotësoi vetvetisht martirizuar ..
heshtja e saj e thellē është çmimi i A.D.N.tēnde e shkatērruar..
PRELUD RIZGJIMI!!!
——————————–
Erozion i një viti shprese tē shkruar nē legjenda..
është ky që sapo filluam pas njē ëndrre tē trishtē..
me zemrën e mbuluar me brymēn e akullt tē mëngjeseve..
tē njē boshtie tē lënē nga koha e shkundur dhe e brishtē…
si ēndērrat e mērguara tē mos kthyera kurrē…
nē gjurmēt e lēna qē rrudhur plagët nē migrenē…
tē mbetura si zogj tē pastrehē tē lëna harruar nē udhē..
dēshirash dhe lutjesh tē heshtura si njē opera kortezhesh…
rēnkime shpirtash tē kalbur nga koha….
qē janē tē mekura dhe kēkojnē prelude zgjimi..
tē plakur nga lēndimi avull ofshame nga goja..
e nxjerrin si njē dufmē e fuqishme mallkimi….
duke u rizgjuar belbēzojmē mes shpirtrash tē përhumbur…
aq sa rrudhat e plakjes aq thellē ngulur nē pafajsi…
veshur nē shpresēn e njē endrre pas kohēs sē humbur….
nē lakuriqësinë e njē buzëqeshje tē rreme shtirur nē melankoli….
mjerim i fshehur nē palcēn e kockave deri nē thellēsi…
dalëngadalë blejmë ditēt qē rrojmē si tē strukur pas reve…
ndērtuar pas mureve tē hekurta tē pazgjidhshmes nē tersi..
nēn tingujt e kēmbanave tē endur nē oqeanin e ēndērrave përsëri…..
