Çaste me poetin;Nysret Durmishi
Vargjet e para
Vitet e 50-a ikën,
Nuk e di edhe sa kanë mbetë,
Përgjatë kohës sa jetojmë,
Jeta na duket si një det…
Po në fakt nuk ishte det,
Ishte vetëm një kënetë…
Kthej kokën mbrapa,
Disa shok më ishin tretë,
Çfarë kuptimi ka jeta,
Kur do mbetem vet…
Një mik, më pat thënë,
Në poezi shkronjat janë ar,
Andaj dhe unë vendosa
të shkruaj poezinë e parë!
Vargjet ti rendisë si një margaritar
Që qiltërsinë e jetës mos ta bëjë Pazar.
Prizren 01.09.2020
Guri rëndë ne vend të vet !
Atdhe e mëmëdhe, kanë një komb dhe një fe !!!
Aty ku linde ti, aty ku prindi yt u rrit,
është vendi ku dielli shëndrit!
Aty ku thirre,nënë dhe babë
Vendi që s’duron ,mbret enuk duron aga..
Memëdheu eshte toka ,
Ku lulet kanë aromë të mëmësisë
Atdheu është vendi ku gurit iu vje erë baroti
Ku edhe uji buron nga shkëmbi thatë
Për ta shuar etjen e trimit hero
Mos lakmoni perendimin,
Mos ja prishni ëndrat femijëve
Mos lejoni që alfabetin ta përdhosni,
Se do ju mallkojë At-dheu edhe përtej jetës
Kthehuni oo. ju.bijë të kësaj toke
Kthehuni në këto brigje,ku stërgjyshrit lanë eshtrat amanet
Kthejuni,Sharrit, Pashtrikut , Koretnikut,e Pikllimës
Kthejuni fushave e varreve të të parëve
Kthejuni Kosovës legjendë të gravuar në zemrat e secilit
Mos lejoni te rinia të harrojë gjuhën e Arbërit
Jashtë At-dheut me u tretë me amanet të harruar
Guri rëndë peshon ne dhe të vetë se kështu jemi mësuar.
02.09.2020