Çaste poetike me poten;Shukrije Gashi

MA KTHE PRANVEREN ME SHI

——————————————-

Në krahët e heshtjes më merr po munde

në vallzim kujtimesh jam zhytur

me pahir uthull mornicash më zë trishti

kërkoj diçka e duart kanë marr zjarmi

bukurinë e shpirtit tënd

shndërruar në një vajë violine

nga dhimbja fërkoj ballin

për ta çmend harrimin djegur

në sythat e qershive aromë malli

N’ pikëllim si gjethe vjeshte zbret

prajshëm e shpirtit i thërmohen muret

ngadal shpalos shtigjet e harruara as nesër

bashkë shekullit t’dhimbës Prishtinës

nuk mund t’ia kthejmë qytetin e ëndrrave ndryshe

Dje gjithë ditën t’solla nepër mend

Erë trëndëfilash të egër mu vesh dëshira

për ty dhe ia mësyna shtëpisë me qerpiq

strehës sate ilegale

sa shumë pata ëndërruar vallëzimin

pa fund në stazat e dashurisë që iku

me shiun e pranverës 22

Nuk e di pse por një tango e luajta

vetëm për vetëm fillikat me takt

zëshëm e thirra shpirtin tim

e askush m’foli

Oh ma kthe Pranverën me Shi

t’ia shijoj zgjimin e sythave

gjetheve të blirit me ty

zogjtë dëshmitarët tashmë janë zhdukur

askush tjetër i di hapat e valsit n’dy

n’ thembrat e përgjakura si ne

flas me hijen tënde fantazmën time

m’ lejo të dehem edhe njëherë

me frymëmarrje nën hijen e pushit tënd

më pëshpërit si dikur se “ti jeton për mua

dhe lirinë” unë jam këtu

e ajo nuk erdhi as nesër

një kukuvajkë mbi çatinë bonjake

Kosovës po ia thyen t’gjitha qeremidet

paska zanë kujën he e marrtë mordja…