Çaste poetike me poeten:-Adelina Dardha HASKAJ

Heshtja e mbrëmjes

——————————–

Rri pezull midis dritës dhe meje

si një frymë që s’guxon të prishet.

Në dritare

era rrëfen historitë e ditës,

e unë i dëgjoj

pa pyetur më askënd.

Zëri im ka mbajtur frymën,

fjalët kanë gjetur strehë në duar,

dhe dora ime hesht

si një zog që s’di të fluturojë më larg.

Vertiku më sillet

me marramendje,

dhoma është ndezur

nga dritat e shuara.

Liria ime bredh e lirë

nëpër errësirë, duke më shfaqur

karuselet që rrotullohen,

në kyçin e dorës

prangat më lënë shenjë

rritjen,

gjersa gjej

hendekun e zbrazëtirës së dritës

prej syve të errësirës.

Është pak vonë

për të folur pak gjatë,

për mbrëmjet e zhurmshme

ku zërat dalin lakuriq

prej guackave,

dhe mbrëmjet modane qe

kanë shampanjë që pihet

me gota kristalesh,

dhe dashuri me përemra vetore

që nuk zbehen

në asnjë cep dhome,

apo errësirë pa emra,

dhe zhurrma që kurrë nuk dëgjohen.

Heshtja më mban të palëvizur,

derisa nata shkon e qetë,

dhe fryma ime vetëm

ndjek… ndjek… ndjek.

/QendraPress/