Çaste poetike me poeten; Afërdita HADAJ

MOS MA VRISNI ËNDRRËN

************************

Qysh e vogël fare,

Lindur me talent.

Regjim i mallkuar,

Më mbylli çdo derë.

Më privoi lirinë,

Më la gjunjëzuar.

Ah ,moj kohë e djallit,

Ëndrrat shkatërruar.

E re…..që sa isha,

Me shpirtin e vrarë.

Më mbyllën çdo ëndërr,

Me pluhur mbuluar.

Po zoti, i madh,

Bëri mbrekullira.

Na shëroi plagët,

Këputi zinxhirët.

Vendosa ti zgjuaj,

Ëndrrat nga sirtari.

Që, me thonj i mbrojta,

Nga tymi dhe zjarri.

Me shkollën e jetës,

Nisa për të shkruar.

Mbi vargje të derdhë,

Urrejtjen e kaluar.

Mbi artin e bukur

Unë në poezi……!

Do shkruaj pa frikë

Se sot, kam liri.

Megjithëse, dhe sot,

Nuk është,shumë e lehtë.

Ka njërës, shpirt liq,

Xheloz…dhe të pabesë.

Ju, lutem….o njërës !

Ëndrrën, mos ma vrisni.

Se e kam, të shenjtë,

Se shumë,më hoqi shpirti.

/www.QendraPress.com/