Çaste poetike me poeten;- Alma Gjelaj SHKOZA
Sonte po flas me hënën
——————————-
E po i tregoj për ty
Më ka marr malli me ti pa ata dy sy
Dhe një here zanin me ta ni..
E metë thanën sesa shumë te du
Por ti tash nuk je ma
Edhe hëna tash u mërzitë
Po me thotë mos u mërzit..
Por shpirti po me çahet
E buza po me thahet
Duke te thirrur ty o babi
O babi zgjohu e me thirr..
Zgjohu te ti puthi sytë
Ata sy te bukur qe me rriten përditë
Zgjohu babi e te ti puthi ato duar me rudha
Gjithë hera me ke than bahu e fort bia babs..
Po ku me e gjet forcën qe spo e gjej dot
Se zemra pom me plas,e syt derdhin lot
Ne damarët e mi ndjej se gjak ska me
Dua te te bërtas po as ze skam me ..
Veç me hënën babi unë rri e flas
Qe kur hike ti per mua çdo gjë mbaroj
Por ti me thoje qe duhet te jetosh
Se mbas emnit tan bije esht mbiemni im..
Por unë e di qe duhet te jetoj..!
Po kur ne dere te trokas ti sdote jesh me aty
Por unë babi dua te te përqafo dhe ledhet e tua mua shumë me mungojnë
A do te vish babi kur unë dua te te përqafoj..
Se tash veç me hënën unë për ty bisedoj
Babi a dot me vish ti siç me vije njësoj?
Apo tani veç ne ëndërr duhet te të takoj?
Dhe ky mall për ty vec do te me përvëloj..?
Po digju o shpirt,ti digju
Por digju ti dalëngadalë
Se sado vite te hikin
Për ty babi im i dashur unë do te ndjeje
mall
Bashke me hënën sa bisedova hallin tim sa ja tregova babi
Shpirti yt pushoftë ne paqe babi ie mbreti im i dashur babi
/www.QendraPress.com/