Çaste poetike me poeten: Antigoni PRIFTI

Shkuan ato vite !

——————————-

Flladi i lehtë i mbrëmjes sjell aromën e boçeve të pishës !

Nuk e kisha parë Hënën qe kish dalë !

Nga dritarja pash dritat e shtëpive mbi kodër, vezullojnë si yje ,

Hëna përbri luan me dritën e saj ,

ngatërron ngjyrat ,bëhen me mahnitëse !

Për momentum se ç’më erdhën disa kujtime !

Ku janë ato vite ? – ato vite

te bukura ne mes luleve

– Dashuri !

Ku është ajo dashuri , që te ngrohë kur , ndjen ftohtë ?

Pikturoj me ngjyrat e kujtesës kohen e rinisë !

Të rinj të dashuruar , qëndrojnë pran njëri – tjetrit si dy gonxhe , presin te hapin petalet

Presin përqafimin e pare , ne muzg , apo nënëritën e Hënës !

Fytyra te lumtura , faqe ne ngjyrën rozë ,ehhh ,sa ngjanin me lulet e bajames !

Ja dhe përqafimi parë ,

sy të mbushur plot dritë,

ngjajnë me dy xixëllonja !

Lumturi !

Eci ,

një shtëpi e pa njohur ,

ne ballkon shoh të varur nje pikture me lule Pranvere ,një çift i dashuruar

dhe një lum i thare ,

si për çudi emri I’m shkruar !

Ajo ishte në rrugë ,

bie shi ,

dera e shtëpisë mbyllur , kërkon çelësat e humbur !

/www.QendraPress.com/