Çaste poetike me poeten; Arjana Fetahu GABA

MË DUHET TË JETOJ

———————————-

Një qiell gri si hir cigare,

Shpirti im trazuar sot,

Stuhi që deteve më hedh pa anë,

E s’po shpëtoj, që s’shpëtoj dot.

E di,

që vjeshta e sivjetshme,

Do rrokulliset e do të shkojë,

E njoh dhe dimrin, pa ardh akoma,

Do të jetë, po njësoj,

Dhe nuk kam shpresë, as nga pranvera,

Që mund të më gëzojë.

Se e di, pa ty vështirë,

Ketij qielli drita ti kaloj.

Dhe sot,

se ç’kam një mall me valë,

Në brigje shpirti të drobitur,

S’po di të gjej më asnjë fjalë,

Nën k’të qiell të përzhitur.

Dhe paq ky mall m’ka ligështuar ,

Më ka drobitur fill,

Në kraharor më ka ngushtuar

S’më pyet e më shpërfill.

Një asfiksi më duket jeta,

Dhe vetja po ashtu,

Jam zënë sikur në rrjeta peshqish,

E s’po bëj tëhu.

Ndaj,

Më duhet të të le të lirë,

Sepse më duhet të jetoj,

Pa ty, shpirtin tim ta dua,

Dhe kur gjërat s’janë njësoj.

/www.QendraPress.com/