Çaste poetike me poeten;-Bruna  Gjoni  PERVATHI

Ditët i zgjoj duke mbledhur shpresa

të tretura në këtë qytet të heshtur,

Copëza netësh vrapojnë mbi kuaj të bardhë

duke lëshuar britma dhimbjesh…

Dhembin orët …

Dhimbja dhemb…

Dashuritë zvarriten duke pirë gllënka -gllënka shiu…

që lanë stinët …

Hesht qyteti …

Këtu dita dhe nata murosin shpirtra të vegjël

në vetminë e tyre.

Ndërsa dimri …. dimri zbardh dhëmbët

pas gjurmëve të të ikurve.

Më dhemb qyteti,

Më dhembin muret shekullorë që rrënojnë

pak e nga pak legjenda dashurish.

Zemërimi im i bashkohet heshtjes,

Duke parë poçat e dritës që i hane fluturat.

Parvazet pikojnë lot sot,

(Vetëm shtegtarët kanë marrë ngjyrën e qiellit)

Në këtë qytet të heshtur …ku ditët zgjohen

duke mbledhur shpresa të tretura

E mbi kuaj të bardhë vrapojnë copëza netësh

që lëshojnë britma dhimbjesh

/www.QendraPress.com/