Çaste poetike me poeten: Dije LOHAJ
NË PËRPJESTIM ME RRUZULLIMIN
———————————-
Me lirikën e pranverës
bredh lulëbardhave,
freskoj sythat jeshile ylberore
pa i shpëtuar
progresionit të ADN- së
dhe i ngjaj shkëlqimit,
tek një fije bari mbin mbi
hapat e mi kryeneç…
Sikur shkundin
ikjen e gjurmëve magjepsëse,
ujisin lulet pas cunameve që ua solla dikur,
tek rilindëm me ciklin e plotë
të spirales së dyfishtë
në legjendën e tokës së përcëlluar
Tek uji me dheun e qiellin
bulëzuan me raportin e artë FI
pas helmit shkatërrimtar.
Paçka një nga një pikëzat e jetës
bien në qetësi prej lëngu epitelial
i vështroj si në ëndërr
duke shëtitur nëpër Kashtën e Kumrit
jashtë orbitēs sime
ku si pupël e zverdhur
numëroj pikëzat e ujit.
Hijet e sendeve
shkrihen ngadalë
me agun…
Në alkiminë e këtij infuzioni
ato pikëza udhëtojnë artereve.
Njëra pikë krijon ngjyrën e lëkurës
tjetra freskinë e shpirtit
Ç’forma fshihen pas
tingujve të Onufrit?!
Peisazhe tē trishta
pikturojnë lëkurën time,
shikohemi mes vete
në pasqyrën gjenetike.
Ç’forma fshihen prapa sojit tonē?!
Tejdritës e vezullimës
tek guri dhe drita matin lartësitë
e përpjestojnë botën
në kêtë koshere mezi marrim frymë…
/ www.QendraPress.com/
