Çaste poetike me poeten;-Donika Meta GJURA

E LËNDUAR!!

—————————-

Në telefon, më thirre pa pushim,

Më shkruaje ditë e natë,

Fjalë të ëmbla m’thoshe në fillim,

Për mua ska gjumë e qetësi, s’ka rehat,

Në djallë ajo kamer, kur të dy u pamë,

At’buzëqeshje Diellore, s’e përballova dot,

Në dashuri rashë ashtu, me shikim t’parë,

E nga syri i bukur, më rëshqitën lot…

Pa reshtur të kërkova, një kafe të pimë,

Po më thoshe, sa të vijë behari,

Jo veç për kafe, por gjatë do të rimë,

E unë, prit gomar sa të dalë bari…

Nga kjo lojë e fëlliqur, jam pak e lënduar,

Një zemër e brishtë, lotin e kthen në gëzim,

Ndoshta kjo sprovë më duhej për ta kaluar,

E tash më shërbeu, për mirë ky mësim!!…

/www.QendraPress.com/